Aslı Vural’ın son çalışmalarını içeren “Kayıp Kent” adlı sergisi 25 Ekim – 16 Kasım 2013 tarihlerinde Türker Art’ta.
Aslı Vural eserlerinde kentleri, değişimi, dönüşümü, doğanın katledilişini ve bireyin tüm bu durum içerisindeki konumunu konu alıyor.
Dönüşüm, caddeler, sokaklar, otoyollar, evler, apartmanlar, rezidanslar, iş merkezleri, yaşam merkezleri, arabalar, trafik, metro, üçüncü kopru ve kuzey ormanları… Her yönüyle şehir ve şehirde kıskaca alınmış bireyi ve çevresindeki yaşamını inceliyor.
Panik atak ve reklam panoları, antidepresanlar ve diyetisyenler, solaryum, gym, yoga ve organik beslenme. İkili bir kayboluşu anlatıyor. Şehrin karmaşasının ortasında kalmış insanın sıkışmışlığı, kaosun bireyi içine çekişi ve hızla tüketişi. Aslı Vural “birey ve metropol” ilişkisinden yola çıkarak hazırladığı “Kayıp Kent” serisinde temel olarak güncel bir probleme parmak basıyor. Bütün şehirlerde hızla yükselen arı kovanlarını andıran binalar ve ufkumuzu kuşatan vinçler yani bireye sunulan yeni bir yaşam biçimi. Yaşamımızın mimarı olduğunu idda eden bu süreç doğayı hızla ve umursamazca tüketirken, doğa dostu “yeşil binalar” adı altında beton yığınları olarak yükseliyor . Doğanın var olan düzenine inat değişen çevre, kaybolan ormanlar ve ağaçların yerinde yükselen gökdelenler yok edişi ve yeni düzeni simgeliyor. Bu açıdan bir bölünme, parçalanma ve ayrışma söz konusudur ve birey bu değişimin içinde kendisine yeni bir yer edinmeye çalışır. Artık genel geçer tüm kuralar yıkılacak ve dönüşüm beraberinde başka bir yaşam biçimini getirecektir. Bu yeni yaşam biçimine ayak uyduran bireyler ve karşılarında çevre bilinci olan, doğa dostu bir grup ve aralarındaki çatışma da eserlerin konusu. 2013 yılına damgasını vuran Gezi Direnişi, üçüncü köprü projesi, Kanal İstanbul projesi, yapılacak yeni havalimanı ve elbette Kuzey Ormanları bu serginin temel sorunsallarıdır.
Sanatçı eserlerinde mimari hatırlatmaları ve izlenimleri gerçek boyutuna taşıyor. Bir bütünün parçası gibi görünen, başlangıcı ve sonu olmayan, uzamsal olarak sonsuza giden yüzeyler boya ile gerçeğe iz bırakıyor. Doğanın dönüşümünden geriye kalan, kaos, karanlık ve şimdiki gerçek birbiri üstüne diziliyor. Sanatçı açısından şehirler; mutluluk, öfke, çoşku, panik, korku ve kaosu temsil ediyor. Aynı zamanda metropol dinamik, heyecanlı, özgür ve yaratıcı. Tüm bunlar sanatçının eserlerine soyut metropol siluetleri olarak yansıyor.
