Yaşam başladı bir küçük nefesle,
Yavaş ama emin adımlarla yürüdü,
Sessiz ve sevgi ile.
Yavaşça nemlendirdi toprağı,
O yumuşak elleri ile,
İçine yaşamından suyu ekledi
Ta ki kıvamını görene kadar.
Yavaşça ısıttı parmaklarından akan sevgi ile,
Avuçlarında ilk an ki ateşi ile
Yoğurdu çamuru kalbinden gelen sesle.
Şekillendi ilk kez kendinden birlik,
Yavaşça nefeslendi,
Kalbinden akan sevgi ile çamur
Sessizce kalktı yağa dizlerinin üstünde.
Artık var olmaktaydı,
Kahverengi çamurdan,
Sevginin sıcaklığı ile yeniden.
Yavaşça yükseldi bedeni,
Açıldı tüm nefesi, kalbi sevgiyle,
Kaldırdı kollarını uzandı göğe,
Özgürlüğe uçacakmış gibi,
İçindeki tüm egoları akıttı ayaklarından,
Geride bıraktı tozlu ve çamurlu sehpaya,
Artık özgürlüğe bir adım kalmıştı.
Kendini kendinden var eden,
Kalbinden çıkıp parmaklarından akan sevgi,
Yaratmaktı amacı yeniden,
Sadece kendi dünyasında kendini,
Bir devinimdi, başlangıçtı,
Artık ustalıktı yolu başlamıştı yürüyüş,
Yol çok zordu,
Yolcu olmak yolda,
Sevgi isterdi, aşk isterdi, yürek isterdi,
Çamura yeniden yaşam vermek
Güç isterdi, irade isterdi ve nefes isterdi,
Verdi nefesini, verdi gücünü,
Verdi aşkını ta yürekten,
Estirdi sevginin rüzgarını,
İşte şimdi kendisi idi
Parmaklarının ucunda var ettiği.
Çamurda şekillendi yeniden,
Yeniden başladı yaşama
Özgürce aşk ile
Sevgi ile
Biyografi için tıklayınız
